Świerk + radon daje nam nazwę Świeradów. To miejscowość, która dzięki wodom o leczniczych właściwościach już w XVI w. trafiła na mapę Śląska jako uzdrowisko. Pierwszym, który opisał skład i lecznicze właściwości tutejszych źródeł w sposób naukowy był doktor balneolog Caspar Schwenkfeld, za jego czasów nie odkryto jednak wszystkiego, czym okolica dysponuje. Radon wszak pojawił się dopiero w XX wieku w laboratorium M.C. Słodowskiej, a jego obecność w Świeradowskim zdroju zdradziła nam słynna żabka – bohaterka najbardziej znanej świeradowskiej legendy.
Świeradów Zdrój – informacje
Miasto położone jest w sercu polskich Gór Izerskich, ze wszech stron otoczone kopulastymi szczytami tzw. górą domową miasta od stuleci nazywano Stóg Izerski, na który od grudnia 2008 roku można dostać się wygodnie i komfortowo koleją gondolową.
Z powstaniem miasta związane są dwie różne historie. Jedna z nich mówi o ukrytym w XII wieku w Górach Izerskich w okolicy dzisiejszego zwaliska bożku pogańskim Serbołużyczan o imieniu Lwiniec, po niemiecku „Flins”, jednak mało prawdopodobne jest aby Łużyczanie przedzierali się przez puszczę jaka porastała wtedy góry, aby ukryć najcenniejszy dla nich skarb, więc informację tą traktuje się bardziej jako podanie izerskie. Prawdopodobniejsza jest teza Johannesa Scholdana o tym, że słowo „flins”, to pradawny synonim odnalezionego w Górach Izerskich Kwarcu. Obie te drogi prowadzą do używanej urzędowo do 1945 roku nazwy Flinsberg. Dziś poniemiecka nazwa pojawia się przede wszystkim w materiałach promocyjnych.
Osią miasta jest rzeka Kwisa i to nieopodal niej znajdowała się karczma „Czyścisakwa”, którą wymieniają kronikarze. Wokół gospody, wg jednej z tez, miało wyrosnąć miasto. Nie ma źródeł odpowiadających na pytanie, czy pierwsza była „Czyścisakwa”, czy Flinsberg.
Najważniejszym zabytkiem miasta jest kompleks uzdrowiskowy z końca XIX wieku z najdłuższą w Polsce drewnianą halą spacerową. Spacerując po mieście i jego obrzeżach można natknąć się na bardzo dużo ciekawostek związanych z jego historią i życiem dawniejszych mieszkańców. Można znaleźć interesujące pomniki, budynki i obiekty sportowe – czasem mocno zrujnowane, ale wciąż przemawiające do wyobraźni turysty. Za przykłady mogą posłużyć kamienny tor bobslejowy (1800m długości i siedem zakrętów), czy pozostałość po skoczni narciarskiej.